Bebekler kendilerini ifade edemediklerinden iletişim aracı olarak ağlamayı seçerler. Her şeyden önce bebeğinizin ağlaması onun mutsuz veya gergin olduğu anlamına gelmez. Bebekler anne karnına düştükleri andan itibaren annelerine bağlı yaşarlar, onların sıcaklığını ve yakınlığını her zaman hissetmek isterler. Özellikle geceleri tek yattıklarından annelerinin kokusunu hissedemedikleri için ağlamaya başlarlar. Yapılan araştırmalara göre; bebekler ortamın (anne, baba veya aynı odayı paylaştığı kişilerin) gerginliğini çok net hissederler bundan dolayı özellikle annelerin mümkün olduğunca sakin ve soğukkanlı olmaları gerekiyor. Panik bir anne, bebeğinin sadece daha fazla huzursuz olmasına neden olur. Tamamen savunmasız olan küçük mucizelerin aslında en çok ihtiyacı olan şey huzurlu, güven dolu, sıcacık anne kollarıdır.
Geceleri bebeklerin ağlamasına neden olacak başlıca unsurlar şöyledir.
- Açlık (yeterli miktarda süt, mama almamış olabilir)
- Hastalık (ateş, ishal, kabız, mide bulantısı, pişik, terleme ve bunun gibi kendisini rahatsız hissettirecek etkenler olabilir)
- Yorgunluk (gün boyunca çok fazla misafir ziyarete gelmiş ve yeterli uykusunu alamamış olabilir)
- Diş çıkarma (yeni çıkacak olan bir diş ateş, ağrı ve huzursuzluk yapabilir)
- Annesini yanında istediği için (bazen sadece annesini özler ve kokusuna ihtiyaç duyar. Anneyi görebilmek için bahanesi olabilir)
- Gazı olduğu için (mamadan sonra gazını çıkaramamış olabilir)
Bu örnekler başlıca nedenlerdir, bu sorunların dışında bebeklerin ağlamasına sebep olan farklı etkenler de mümkündür. Bebeğiniz ağladığı takdirde yapmanız gereken ilk işlem, onun güvende ve huzurlu hissetmesini sağlayacak şekilde kucağınıza almanız ve bu saydığımız nedenlerden her hangi birinin olup olmadığının kontrolünü yapmak olacaktır. Bebeğinizin gününün nasıl geçtiğini düşünerek, ilk dikkat etmeniz gerekecek etkene karar verebilirsiniz. Onunla konuşun, yanında olduğunuzu hem söyleyin hem de hissettirin. Dinlendirici bir müzik de bebeğinizin sakinleşmesinde yardımcı olacaktır.